آرایشی و زیبایی

پروتز سینه چیست؟ انواع و عوارض پروتز سینه

پروتز سینه - ایمپانت سینه - عوارض پروتز سینه - انواع پروتز سینه

پروتز سینه چیست:

پروتز سینه، ایمپلنت سینه یا پستان (Augmentation Mammoplasty) به معنای بازسازی سینه از طریق افزایش حجم آن است که از جمله پرطرفدارترین عمل های جراحی زیبایی است. عمل پروتز یکی از کم خطرترین و کم عارضه ترین جراحی های زیبایی بدن در خانم ها است. در این عمل سایز سینه افزایش پیدا می کندو در بعضی از خانم ها باعث بالا رفتن اعتماد به نفس در آن ها می شود. این عمل با هدف افزایش حجم سینه و یا ایجاد تغییر در شکل، اندازه و یا بافت سینه انجام می شود. در این عمل جراح سیلیکون، سلاین و یا دیگر ایمپلنت های ممکن را در زیر عضلات سینه و یا بافت سینه قرار می دهد. ایمپلنت ها بسته به جنس و کیفیت به طور میانگین 7 تا 12 سال عمر می کنند.

 

انواع پروتز سینه از نظر برجستگی: 

  • Low Profile پروتز با برجستگی کم
  • High Profile پروتز با برجستگی زیاد
  • Ultra High Profile پروتز سینه با برجستگی خیلی زیاذ

 

انواع پروتز سینه از نظر شکل:

پروتز سینه گرد (Round): 

این نوع پروتز برای افرادی که می خواهند سینه های برجسته یا بافت سینه هایشان نرم و خوش فرم باشد مورد استفاده قرار می گیرد.

 

پروتز سینه اشکی (آناتومیکال یا قطره اشکی):

این نوع پروتز برای افرادی که می خواهند سینه هایشان شکل و فرم طبیعی داشته باشد مورد استفاده قرار می گیرد. این نوع برای کسانی که بافت سینه ی آن ها خیلی کم است، یا اصلا بافت پستان ندارند، کسانی که سینه های تخت و بدون شکل دارند، دچار عدم تقارن در سینه یا نقص ظاهری سینه دارند برای حفظ ظاهر طبیعی تر بهتر است از این مدل استفاده کنند.

 

انواع پروتز از نظر جنس:

  • پروتز سینه آب نمکی
  • پروتز سینه سیلیکونی
  • پروتز سینه ثابت یا Gummy Bear

 

ایمپلنت سینه آب نمکی:

این نوع پروتز ها گرد هستند و با آب نمک استریل یا سالین پر شده اند. مدل آب نمکی دارای جداره سیلیکونی و غیر قابل نفوذ است و از پروتز های سیلیکونی سفت تر هستند و در صورت پاره شدن تخت و صاف می شود و مایع درون آن ها طی فرآیندی طبیعی جذب بدن می شود. این پروتز برای افراد زیر 18 سال مناسب نیست.

مزایا: نیاز به برش کمتر _ هزینه ی پایین تر _ نیاز کمتر به معاینه و مانیتورینگ

معایب: لمس غیر طبیعی _ افزایش ریسک چین خوردگی بیشتر _ احتمال خالی شدن خود به خودی _ احتمال تاثیر گذاری بیشتر روی بافت سینه

 

ایمپلنت سینه سیلیکونی:

از ترکیبات مختلف سیلیکون ساخته شده اند و شبیه ژل چسبنده می باشند به خاطر شبیه بودن به بافت سینه بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. این پروتز ها در صورت آسیب دیدن از بین نمی روند و ژل های درون آن به فضای اطراف یا لایه های دیگر وارد می شوند. در صورت استفاده از این نوع بایستی مرتب به پزشک مراجعه کرد و 3 سال بعد از جراحی MRI انجام دهند و بعد از آن هر 2 سال یک بار برای بررسی پارگی MRI انجام شود. حداقل سن برای این روش 22 سال است.

مزایا: احتمال چین خوردگی کمتر _ کاهش خطر خالی شدن خود به خودی _ لمس طبیعی تر

معایب: هزینه بیشتر _ نیاز به معاینه و مانیتورینگ بیشتر _ ایجاد برش بیشتر روی پوست _ خطر پاره شدن بدون علامت

 

ایمپلنت سینه ثابت:

در صورتی که این پروتز ها پاره شوند به هیچ تغییری در شکل ظاهری آن به وجود نمی آید و به این دلیل به آن پروتز سینه ثابت می گویند. این پروتز ها به جای گرد بودن دارای شکل هستند و در قسمت پایینی از برجستگی بیشتری برخوردارند. تراکم سیلیکون در این نوع بالاست و در نتیجه سفت تر می باشند و آسیب دیدگی در آن ها کم است. بزرگترین عیب این مدل برای قرار دادن باید برش بیشتری نسبت به دو نوع دیگر روی پوست انجام داد.

 

پروتز خارجی سینه:

این نوع نیاز به عمل جراحی ندارد ولی در بعضی از پستان ها سبب حساسیت پوستی، خارش، تعریق و احساس گرما می شود و احتمال افتادن و جدا شدن این پروتز ها وجود دارد. این نوع سریع ترین روش برای بزرگ کردن و پر کردن فضای خارجی سینه است.

 

انواع برش برای جراحی پروتز سینه:

  • برش در چین زیر سینه
  • برش در اطراف هاله
  • برش در زیر بغل
  • برش دور ناف که در موارد خاص انجام می شود

 

چه کسانی می توانند پروتز سینه انجام دهند:

  • خانم هایی که به خاطر بیماری های سخت تمام یا قسمتی از پستان را از دست داده اند
  • خانم هایی که به صورت مادرزادی سینه های غیر طبیعی دارند
  • خانم هایی که به خاطر نقص مادرزادی یک سینه دارند
  • زنانی که به دلایل هورمونی یا لاغری بیش از حد و سوء تغذیه سینه های کوچکی دارند
  • زنانی که به خاطر بالا رفتن سن، بارداری و شیر دهی بافت های سینه تحلیل رفته است
  • خانم هایی که به خاطر کاهش وزن دچار افتادگی سینه شده اند

 

قبل از عمل چه کارهایی باید انجام داد:

  • اگر داروی خاصی مصرف می کنید جهت عدم تداخل در روند جراحی به پزشک اطلاع دهید
  • 10 روز قبل از عمل از مصرف دارو های آسپرین، ایبوپروفن و هرگونه داروی کاهش وزن خودداری کنید
  • قبل از عمل انجام آزمایشات و ماموگرافی ضروری است
  • 2 هفته قبل از عمل از مصرف سیگار خودداری کنید
  • 8 ساعت مانده به عمل از خوردن و آشامیدن خودداری کنید
  • استفاده از موار آرایشی و لاک ناخن در روز عمل ممنوع است

 

بعد از عمل چه کارهایی با انجام داد:

  • درد جراحی چندان زیاد نیست و معمولا مسکن قوی تجویز نمی‌شود
  • ورم و کبودی دور سینه طبیعی است که می‌توان از کمپرس سرد و گرم برای بهبود آن استفاده کرد. باید توجه کرد چون پوست سینه به طور موقت دچار بی‌حسی می‌شود، نباید از یخ یا آب خیلی داغ استفاده کنید؛ ممکن پوست دچار آسیب و سوختگی شود. در چند روز نخست از آب سرد و یا حتی از آب شیر برای کمپرس سرد استفاده شود و چند روز بعد از آن، کمپرس گرم با آب زیر ۴۰ درجه سانتیگراد مناسب است. کمپرس را بیش از ۱۰ دقیقه روی پوست قرار ندهید و روزی چند نوبت این کار را تکرار کنید.
  • ۲ تا ۳ روز پس از جراحی می‌توانید فعالیت‌های روزانه و کار خود را از سر بگیرید. البته تا دو ماه هرگونه فعالیت بدنی سنگین و ورزش، ممنوع است. حتی سعی کنید از رانندگی که در آن دست‌ها به سینه فشار وارد می‌کند، خودداری کنید.
  • بخیه‌ها جذبی هستند و نیازی به کشیدن ندارند. جای بخیه‌ها نیز معمولا بین ۶ ماه تا یک سال زمان نیاز دارد تا رفع شود.
  • تا دو هفته میزان مصرف نمک را کاهش دهید. از سوی دیگر آب و مایعات، میوه و به ویژه آناناس، سبزیجات، ماهی و میگو، بسیار زیاد مصرف نمایید.
  • سوتین طبی خود را همیشه ببندید. نرمش و حرکت دست‌ها و بالا بردن دست به کاهش اسپاسم عضلانی و رفع ورم‌ها کمک می‌کند.
  • از ۲ تا ۳ روز پس از عمل پروتز سینه، استراحت مطلق ممنوع است و حتما باید حرکت کنید و راه بروید.
  • چند هفته پس از عمل، ماساژ دادن سینه به پخش شدن بافت‌های سینه در اطراف پروتز کمک می‌کند. این کار از فیبروز و به هم چسبیدن کلاژن و بافت‌های سینه جلوگیری می‌نماید.

 

عوارض پروتز سینه:
  • ظاهر غیرقابل قبول محل برش جراحی
  • خونریزی و تجمع خون (هماتوم)
  • جدا شدن زخم
  • نامتقارن بودن سینه‌ها
  • قرار دادن غیر‌اصولی و نادرست پروتز در محل
  • عفونت
  • تاخیر در بهبودی محل برش جراحی
  • تغییر در حس سینه و نوک سینه که ممکن است موقت یا دائم باشد
  • ایجاد یک کپسول ضخیم در اطراف پروتز
  • نشت یا پارگی جدار پروتز
  • چین‌خوردگی پوست روی پروتز
  • عوارض بیهوشی عمومی
  • تجمع مایع اطراف پروتز
  • درد ممتد
  • جا‌به‌جایی پروتزها به جهات مختلف
  • نارضایتی فرد از نظر زیبایی و نتیجه‌ی عمل
  • ایجاد لخته خون در رگ‌ها که ممکن است باعث عوارض قلبی و ریوی شود
  • احتمال نیاز به عمل مجدد
  • در بعضی از خانم ها کاملا حس سینه از بین می رود