زنان و زایمان و مراقبت های ویژه

درمان و علایم تنگی دهانه واژن یا واژینیسموس

تنگی دهانه واژن - بیماری واژینیسموس

تنگی دهانه واژن یا بیماری واژینیسموس:

تنگی دهانه واژن یا بیماری واژینیسموس یکی از مشکلات جدی در روابط زناشویی است.

بافت واژن یک بافت ارتجاعی است که در حالت عادی طول آن 7 تا 10 سانتی متر بوده و بعد از تحریکبرای مقاربت بلندتر و گشادتر می شود تا دخول انجام گیرد. هیچ واژنی آنقدر تنگ یا کوچک نیست که نتواند آلت مردانه را در خود جای دهد. بافت واژن موقع تحریک روان کننده های طبیعی دارد که دخول را راحت تر و بدون درد می کند.

واژن موقع دخول گشاد می شود، اما گشادی آن بعد از پایان رابطه جنسی به دلیل حالت کشسانی و ارتجاعی واژن دوباره به حالت اول بر می گردد. زنانی هستند که موقع نزدیکی دچار احساس درد می شوند و یا نمی توانند به هیچ وجه اجازه دخول آلت به واژن را بدهند. همچنین بعضی از زن ها با معاینه پزشک و وارد شدن اسپکولوم به واژن در معاینات لگنی مشکل دارند. این دو دسته از خانم ها به اشتباه تصور می کنند دچار تنگی واژن هستند و به خاطر همین تصور اشتباه، معمولا به دنبال راهی برای درمان تنگی واژن و عدم دخول نیستند. بلکه این دسته از زنان دچار بیماری به نام واژینیسموس هستند. انقباضات عضلات واژن در این افراد بسیار شدید تر از حالت معمول است. شدت انقباضات به حدی است که آلت مردانه نمی تواند دخول را انجام دهد.

 

علایم تنگی دهانه واژن:

علایم تنگی دهانه واژن در همه زنان یکسان نیست و بسته به درجات آن متفاوت است. مشاهده یک یا چند علامت زیر می تواند نشان دهنده علایم تنگی دهانه واژن باشد:

  • قرمز شدن اطراف دهانه واژن
  • التهاب واژن
  • سوزش واژن
  • درد در موقع نزدیکی و دخول آلت مردانه به واژن
  • درد هنگام وارد کردن تامپون یا انگشت به داخل واژن
  • حساس بودن واژن به لمس
  • درد هنگام معاینه لگنی به وسیله پزشک

 

علت تنگی دهانه واژن:

علت تنگی دهانه واژن به دلایل مختلف روحی و جسمی در زنان بستگی دارد. از جمله مهمترین علت تنگی دهانه واژن می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • تابو های فرهنگی و تربیت غلط و سختگیرانه در مورد روابط جنسی مثل گناه بودن آن و …
  • تجربه رابطه جنسی خشن و عدم پیش نوازی قبل از برقراری رابطه جنسی
  • تعرض جنسی
  •  ترس از بارداری
  • زایمان های سخت قبلی
  •  تجربه رابطه ناخوشایند قبلی که با درد مقاربتی همراه بوده است
  •  اختلال عملکرد جنسی
  •  یائسگی
  •  آتروفی و خشکی واژن
  •  بیماری هایی مثل عفونت (تریکومونا، عفونت قارچی)، زگیل تناسلی، التهاب لگن و آندومتریوز که باعث درد هنگام نزدیکی می شوند و واژن را حساس به لمس می کنند
  •  اسکارهای به جا مانده از جراحی های قبلی در ناحیه تناسلی و لگن
  • آسیب های وارد شده به کف لگن یا ناحیه تناسلی موقع زایمان طبیعی و ….
  • پرده بکارت ضخیم و غیر قابل انعطاف
  • آسیب دیدن کف لگن در اثر برخی از جراحی های زنانه مثل هیسترکتومی (برداشتن رحم و تخمدان)

 

انواع بیماری واژینیسموس:

تنگی دهانه واژن معمولا به دو صورت در بین خانم هایی که مشکل واژینیسموس دارند، دیده می شود:

  • واژینیسموس اولیه: در این نوع تنگی دهانه واژن، فرد در اولین رابطه جنسی خود متوجه این مشکل شده و موقع نزدیکی درد شدیدی در شکم احساس می کند. ممکن است درد به حدی باشد که دخول انجام نشود.
  • واژینیسموس ثانویه: این نوع از تنگی واژن در زنانی رخ می دهد که قبلا هیچ مشکلی برای دخول نداشته و مقاربت بدون درد را تجربه کرده اند. اما به دلیل بروز برخی مشکلات روحی و جسمی، دچار واژینیسموس می شوند و مثل گذشته نمی توانند رابطه جنسی داشته باشند.

در هر دو مورد، بعد از پایان تلاش برای دخول، تمام علائم واژینیسموس برطرف می شوند و واژن به حالت عادی بر می گردد.

 

درمان تنگی واژن (بیماری واژینیسموس):

درمان درد هنگام نزدیکی و رفع تنگی دهانه واژن به روش های مختلفی انجام می شود. انتخاب نوع درمان بستگی به شدت بیماری و نیز علت ایجاد آن دارد. متخصص زنان با در نظر گرفتن این موارد یکی از روش های درمانی زیر را برای درمان تنگی دهانه واژن به کار می برد:

 

روانکاری واژن:

قبل از دخول به اندازه کافی پیش نوازی داشته باشید. همینطور می توانید از ژل های لوبریکانت طبیعی بر پایه آب برای روانکاری و مرطوب کردن واژن استفاده کنید. این شیوه برای زنان مبتلا به خشکی و آتروفی واژن در یائسگی و یا پس از زایمان و در دوران شیردهی بسیار مؤثر است.

 

تمرینات کگل و استفاده از واژینال دیلاتور:

انجام تمرین های ورزشی می تواند به تقویت عضلات کف لگن بیمار کمک کند. این تمرین های ورزشی را چندین مرتبه در روز می توانید انجام دهید. یکی از معروفترین تمرین های ورزشی برای تقویت عضلات کف لگن، تمرین های کگل یا کیگل است. این تمرین های برای درمان تنگی دهانه واژن با درجات خفیف درمان موثری است. برای گرفتن نتیجه درمان باید چند ماه صبر کنید و تمرین های را هر روز چندین مرتبه انجام دهید.

 

واژینال دایلاتور دستگاه گشاد کننده واژینال است. این دستگاه در اندازه های مختلف وجود دارد و تقلیدی از آلت تناسلی مردان است. برای رفع تنگی دهانه واژن، پزشکان اغلب استفاده از این دستگاه را به همراه انجام ورزش های تقویت عضلات کف لگن به بیمار توصیه می کنند.

 

نشستن در آب ولرم:

پیش از رابطه جنسی، به مدت 20 دقیقه در آب ولرم بنشینید. زیرا نشستن در آب ولرم سبب ریلکس شدن عضلات ناحیه لگن و کاهش شدت انقباضات عضلانی در هنگام دخول می شود.

 

پوزیشن مناسب برای واژینیسموس:

درهنگام مقاربت، از پوزیشن هایی استفاده کنید که کنترل ميزان دخول بیشتر بر عهده خانم باشد.

 

تزریق بوتاکس به واژن:

در این شیوه به عضلات واژن بوتاکس تزریق می شود. بوتاکس کمک می کند در هنگام مقاربت ماهیچه هایی که سبب انقباض شدید می شدند، در وضعیت استراحت قرار بگیرند. پس از مدتی ( 2 تا 4 ماه) بوتاکس جذب می شود. شاید تصور کنید مجددا احتیاج به تزریق دارید، ولی طی این مدت واژینیسموس از بین رفته و تنگی واژن درمان شده است. اگر هنوز علایم تنگی واژن را دارید، می توانید تزریق بوتاکس را تجدید کنید و یا از روشهای بهتر مانند RF استفاده کنید.

 

درمان تنگی دهانه واژن باRF (آر اف):

در این شیوه از دستگاه RF (آر اف) واژینال برای کاهش درد های آمیزشی و لگنی و هم جوان سازی عضلات کف لگن و جوان سازی واژن استفاده می شود. آر اف از انقباض غیر ارادی عضلات واژن جلوگیری نموده و بیمار از همان جلسه اول RF میتواند بهبودی موقع رابطه را متوجه شود.